On the road again

5 mei 2010

’s Ochtends maken de kinderen weer een toets (Duits en Biologie) en na de lunch gaan we naar School of the Air.

De School of the Air is een school voor de Outback. Als kinderen minimaal 50km van een reguliere school wonen dan komen ze in aanmerking voor deze school. Omdat deze kinderen niet gewoon naar school kunnen, is ruim 50 jaar geleden bedacht om les te geven via de radio. Het schoolwerk werd opgestuurd per post en via de radio (soort bakkie) hadden de kinderen dan contact met een leerkracht. Tegenwoordig gaat het per computer. Ieder kind krijgt een satellietschotel en een computer met toebehoren en met die satelliet communiceert de computer met die van school. Overigens is het een staatsschool, dus alles is gratis.

Een uur per dag loggen de kinderen in als hun klas aan bod is en de rest van de tijd moeten ze het schoolwerk zelf doen met hulp van een tutor (een ouder of een ingehuurde “nanny”). Nog steeds wordt het schoolwerk per post opgestuurd en het materiaal wordt door de leraar per leerling gemaakt.

De dichtstbijzijnde leerling woonde op 80 km, de verst weg wonende was 1225km verderop. Je kon bij de school een les bijwonen en dus zien hoe de leerkracht communiceerde met haar leerlingen en hoe ze les gaf. Daarnaast kreeg je een film te zien hoe het allemaal in zijn werk gaat. Heel erg interessant! Vier keer per jaar komen alle kinderen van deze vestiging (er zijn in totaal 16 van dergelijke scholen in Australië) naar Alice Springs voor landelijke tests bijvoorbeeld en om elkaar te leren kennen. Een keer per jaar gaat de leerkracht op huisbezoek. Dat kan in totaal wel vier tot vijf dagen duren als de leerling 1200km verderop woont. De leerkracht blijft dan ook slapen….

Een leerling had geen vaste verblijfplaats omdat zijn vader camelshooter was. Zijn vader schiet dus kamelen. Ooit zijn de kamelen geïmporteerd maar ondertussen lopen er al meer dan een miljoen los rond en schijnen ze een plaag te worden, vandaar het beroep kamelenschieter.

6 mei 2010

Vandaag gaan we weer op pad. Via Tennant Creek gaan we naar Katherine in het noorden. Omdat het meer dan 1100 km is, hebben wij de reis is twee dagen gesplitst. Onderweg naar Tennant Creek stoppen we bij de Devil’s Marbles oftewel de knikkers van de duivel. Het is weer een mooi staaltje natuur. Het lijkt inderdaad net of iemand met rotsen heeft lopen knikkeren. Overal liggen grote, mooi afgeronde rotsen.

In Tennant Creek zijn we weer blij dat we vooraf gereserveerd hebben. Er is een motorbende die de rest van de kamers heeft geboekt. Het blijkt dat de motormuizen, die overigens allemaal van middelbare leeftijd zijn, onderweg zijn naar Darwin. Ze zijn onderdeel van een groter geheel; de “big ride” . Vanuit meerdere plaatsen in Australië zijn motorrijders onderweg naar Darwin om geld in te zamelen tegen (of voor) prostaatkanker. Deze groep was uit Melbourne vertrokken en had dus al een flinke tocht achter de rug. Onderweg ontmoeten ze nu de groepen uit de andere staten. Ze hadden in ieder geval veel lol samen.

7 mei 2010

Samen met de motorrijders vertrokken we richting het noorden. Onderweg kwamen we steeds motorrijders tegen. Het maakte de Stuart Highway een soort van “druk”.

Het is wel grappig als je ’s ochtends TomTom aanzet en Truus vertelt ons dat je linksaf moet op de Stuart Highway en deze weg moet volgen gedurende 674km. Het geeft wel aan hoe onze route is. Rechtdoor!

Er vallen ons twee dingen op. Ten eerste dat je een maximum snelheid hebt van 130km en dat niemand dat rijdt. Wij rijden 123km en halen iedereen in. Op de hele dag zijn we twee keer ingehaald door iemand die iets harder reed dan wij.

Ten tweede valt het ons op dat sinds Alice Springs er bomen zijn gekomen en die zijn gebleven. Het is dus eigenlijk gewoon groen. Wij hadden een desolate, woestijnachtige omgeving verwacht maar het is gewoon echt heel mooi. Anderen hadden ons gezegd (onder andere Ed vd C) dat het heel saai was maar wij waren het er eigenlijk niet mee eens. Wij vinden het prachtig!

We stoppen voor de lunch bij een roadhouse en worden helemaal blij; er zijn weer vogels!! We zien vandaag al meer soorten nieuwe vogels dan we de afgelopen twee weken bij elkaar hebben gezien.

Ons nieuwe onderkomen in Katherine is weer een soort stacaravan op een camping maar deze is een stuk ruimer dan die bij Ayer’s Rock. En er zit een mooie veranda voor. Het weer is nog steeds heerlijk, wel een stukje warmer ondertussen ( 31C) want we zijn nu echt in de tropen.