Kata Tjuta

2 mei 2010 - Alice Springs, Australië

Uluru in zonsondergang


30 april 2010

 

Bas voelt zich al een paar dagen niet lekker, erge hoofdpijn en misselijk. Hij wil wel graag mee naar de Rots dus we stoppen hem vol met pijnstillers en gaan op weg naar Uluru. Net voorbij Uluru, zo’n 50 km, liggen de Kata Tjuta. Dit zijn ook bergen van roodgesteente en eigenlijk vinden wij deze mooier gevormd dan Uluru. Kata Tjuta betekent vele hoofden omdat het meerdere bollige punten naast elkaar zijn. We maken een wandeling naar de Valley of the Winds in Kata Tjuta. Het is een hele mooie vallei, heel groen en met een watertje. Met een strak blauwe lucht er achter kleurt het rood van het gesteente mooi op. We maken de wandeling niet helemaal af omdat Bas zich niet goed genoeg voelt maar we zijn een aardig eindje gekomen.

 

Daarna willen we Uluru nog van dichtbij voelen natuurlijk, er echt zijn geweest. Dus we rijden naar de rots en nemen een korte wandeling waarmee je dicht bij de rots komt. Ook hier is het groen met bomen en een watertje vlak onder de rots, toch onverwacht. We hebben allemaal de rots even aangeraakt, een van onze doelen bereikt.

 

Overigens geven de Aboriginals duidelijk aan dat ze niet willen dat je over Ayer’s Rock loopt. Om eerlijk te zijn, kunnen we ook niet voorstellen dat er mensen zijn die over zo’n steile rots willen lopen. Toch zien wij minimaal 7 mensen over de rots klauteren. Ze kunnen zich alleen maar vasthouden aan een klein touwtje. Een draagt niet eens schoenen. Tja, waarschijnlijk denken wij anders dan deze mensen over bepaalde zaken. Onze gedachten zijn waarschijnlijk zo raar nog niet, gezien het feit dat al minimaal 35 toeristen zijn overleden tijdens een wandeling op deze rots.

 

 

1 mei 2010

 

Opgetogen vertrekken we naar Alice Springs. Dat is een, voor Outback begrippen, grote stad van 28000 inwoners. Hier hebben ze twee supermarkten en een Kmart en een Target!

 

Bas voelt zich eindelijk wat beter, dus dat is goed nieuws.

 

Onderweg maken we nog een kleine detour naar een veld waar meteorieten zijn ingeslagen. Dat zijn best grote kraters terwijl de meteorieten niet echt heel groot moeten zijn geweest. Kun je nagaan hoeveel kracht er achter zit.

 

Dan komen we aan bij Desert Palms Resort. Hier hebben we een villa voor vijf dagen gehuurd. Vol verwachting maakt Roberto de deur van het huisje open en struikelt over een bed. Blijkt dat het huisje bestaat uit 1 kamer waar vier bedden in gepropt zijn. Het “keukentje” bestaat uit een gourmetstel (echt letterlijk!) en een waterkoker. Dit was niet wat wij voor ogen hadden, dat moge duidelijk zijn. Bij de receptie blijkt dat ze niets anders hebben, dus we gaan op zoek naar andere accommodatie in Alice. We blijven hier namelijk vijf dagen en om dan met z’n vieren in 1 ruimte te zitten en niet te kunnen koken is iets te veel gevraagd van Team Flören. Na wat rondrijden en rondvragen (het is nogal druk dit weekend ivm met paardenraces) vinden we een huisje op een camping. Het is niet overdreven luxueus, maar het heeft een ruime woonkamer met een volledige keuken en het staat vlak naast het zwembad, dus wij zijn happy.

 

Na ons zelf gesetteld te hebben, gaan we naar de supermarkt. Voor de deur van de supermarkt hangen hele groepen Abo’s rond. Er staat ook bewaking bij de ingang en een politieagent loopt ook rond. Waarschijnlijk is de oorzaak de bottlestore die naast de supermarkt is. Alcohol en Abo’s gaan niet goed samen hebben wij al van verschillende mensen gehoord. In de meeste dorpen in deze streek is er ook een alcoholdrinkverbod op straat.

 

Alhoewel er in Zuid-Afrika ook veel zwartmensen buiten rondhingen, voelde dat toch minder bedreigend. Waarschijnlijk komt dat een beetje door het uiterlijk van de Abo’s. Ze hebben grove gelaatstrekken, diepe ogen en een dominant voorhoofd. Ze hebben daardoor een beetje boze uitkijk. Ze deden overigens verder niets behalve de stoep warmen dus we zijn vrolijk langs ze gelopen en de supermarkt in gegaan. Het is een grote supermarkt met heel veel keuze. We werden er gewoon hebberig van. Bovendien vallen de prijzen voor een keer mee. In plaats van 5 of 6 dollar voor een brood kost het hier maar 2 om maar een voorbeeld te geven.

 

Dan ’s avonds met het bord op schoot naar Australian Rules Football gekeken op tv (een soort rugby maar dan mag bij deze sport zo ongeveer alles). We willen nog graag live naar een dergelijke wedstrijd toe maar hebben nog niet kunnen vinden of we in de buurt komen van een dergelijk stadion.

 

 

2 mei 2010

 

We hebben eindelijk weer de gelegenheid om te wassen (we hadden echt geen schoon ondergoed meer over) en daar hebben we dan ook gebruik van gemaakt. Heerlijk als alles weer schoon is.

 

Daarna zijn we naar de winkels gegaan. We kunnen niet veel kopen vanwege de bagage (gewicht is zeer beperkt) maar een t-shirtje moet kunnen (lang leve Kmart).

 

Na de lunch installeren we ons bij het zwembad. We hebben het helemaal voor ons alleen. We hebben nu al dagen letterlijk geen wolk gezien en het is 26C. ’s Nachts koelt het overigens wel goed af, dan wordt het 8C. Judith zit dus even niet ’s ochtends vroeg buiten met een kopje koffie, binnenkort maar weer. We zitten nu nog in een soort woestijnklimaat maar binnenkort gaan we echt de tropen in.

 

 

Foto’s

1 Reactie

  1. Wendy Blankestijn:
    6 mei 2010
    Wat een prachtige plaatjes hebben jullie geschoten. Behalve dat Bas ziek was, gaat het zo te lezen goed met jullie. Een unieke tijd die jullie doormaken. Nog heel veel plezier!
    Groeten van de Blankestijntjes uit Leersum, waar het een stuk frisser is dan bij jullie.