G'day Mate!

19 april 2010

We trekken de bergen in, de Flinders Ranges. Onze inschatting van winkels was een goeie, de dichtstbijzijnde General Store heeft geen uitgebreid assortiment. We kunnen gelukkig nog wel sla en komkommer kopen, dus de pitamientjes zijn gedekt.

Ons nieuwe onderkomen is een soort mobile home. Niet echt chique maar dat hoeft ook niet. We hebben drie slaapkamers, dus de kinderen hebben hun privacy wat ook prettig is voor ze.

De natuur is heel mooi en daar komen we natuurlijk voor. De weg er naar toe was goed en geasfalteerd tot aan Rawnsley Park Station (ons onderkomen). Na onze ervaringen op onze route naar Broken Hill hadden we daar niet op gerekend en het ging dan ook een stuk sneller dan verwacht.

Rawnsley Station was ooit een schapenboerderij (grazing farm) maar is in de jaren ’80 zich helemaal gaan richten op huisjesverhuur en de camping.

20 april 2010

Het weer is niet geweldig. We zitten zo ongeveer op het enige stukje van Australië waar het regent als je de weerman op de tv moet geloven. Het onweert de hele dag om ons heen. De elektriciteit valt steeds uit en het kamp schakelt over op de generator en daardoor kunnen we ook niet internetten. We hebben met onze eigen dongel en mobiele telefoons totaal geen bereik maar het kamp heeft wifi waar je natuurlijk wel voor moet betalen. Internet is dus weer op rantsoen (6 minuten per persoon per dag), wat makkelijk gaat als het niet werkt.

De kinderen moeten vandaag alweer een toets maken dus er wordt hard gestudeerd.

We hebben een tv met twee zenders en op het journaal vertellen ze dat de luchthavens in Europa weer open gaan. Dat zou betekenen dat Opa en Oma eindelijk naar Nederland kunnen komen. Ze hebben al 5 dagen extra vakantie gekregen door de aswolk, afwachten maar.

21 april 2010

Ons park is vlak naast Flinders Ranges National Park gelegen. Flinders is een gebergte, heel oud (620 miljoen jaar) en dus afgevlakt. Mooie ronde toppen (sedimentatie, erosie, verwering volgens de aardrijkskundigen onder ons) en vlakke dalen. We maken een toer van een kilometer of 35 door het park om alles te bekijken.

Bij het visitors center hebben ze een heuze winkel waar we melk, brood en koekjes inkopen.

Het weer is nog steeds niet heel geweldig, alhoewel het niet echt koud is. Af en toe regent het maar we drinken nog steeds buiten ons kopje koffie.

We zien veel kangoeroes in drie verschillende kleuren en ook veel emoes die voor ons de weg oversteken.

De route die we namen was alleen geschikt voor 4WD-auto’s. In het begin vroegen we ons nog af waarom die restrictie aangegeven was maar verder op begrepen we waarom. De weg was door de regenval deels weggespoeld en was een en al greppel geworden waar we met onze Suzuki door heen mochten. Scheuren was er niet bij…

’s Avonds weer eens lekker uit eten gegaan bij ons park. Overal valt te lezen hoe lekker de pizza’s zijn. Wij hebben er dus zin in. Bij binnenkomst vertelt de ober direct heel vrolijk dat de pizza’s niet beschikbaar zijn. Ook de kip op het menu hebben zij niet. Wij krijgen bijna weer het gevoel dat wij in Zuid-Afrika zitten. Uiteindelijk toch lekker gegeten.