Coober Pedy

27 april 2010

De dag begint vroeg met Sarah die een onderdeel van het eindexamen moet afronden. Bij ons is het al de 27^e maar in Nederland nog niet dus we zijn mooi op tijd. Vervolgens hebben we een tour gereserveerd om toch wat meer over Coober Pedy te weten te komen. Dat blijkt een schot in de roos.

We worden met een busje opgehaald en gaan vervolgens naar een museum. Hier krijgen we een film te zien over Opaal en hoe dat gedolven wordt. Coober Pedy is namelijk de plek in de wereld waar deze edelsteen zit. Samen met nog twee andere plaatsen in Australië produceren ze 85% van al het opaal ter wereld. Dit is dus een belangrijk deel van het bestaansrecht van dit stadje. Alles draait om de mijnen.

Vervolgens kregen we een rondleiding door een oude mijn en door een ondergronds huis. Omdat de vondsten begin 20^e eeuw werden gedaan was er eigenlijk geen bouwmateriaal voorradig in dit gebied. Bovendien kwamen veel van de fortuinzoekers net terug van de 1^e wereldoorlog en leefden in loopgraven (volgens het verhaal). Deze factoren en het feit dat het hier in de zomer loeiheet kan worden, hebben er voor gezorgd dat men hier onder de grond is gaan leven. Ze hebben kamers uitgehouwen in de rotsen en tegenwoordig hebben ze ook electra en water. Het zijn volledige huizen alleen dan zonder ramen. Het zag er eigenlijk heel mooi uit. Het handige van een dergelijk huis is ook dat er het hele jaar door een constante temperatuur is van ongeveer 25C. Een airconditioning of verwarming is dus niet nodig. Iedere kamer heeft een luchtschacht. Je ziet dus een heuvel met allemaal pijpjes (voor elke kamer 1). Zeker de helft van de mensen woont hier zo. Tegenwoordig boren ze de kamers met eenzelfde boor als ze voor de mijnen gebruiken. Vervolgens moet het gesteente 2 zomers en een winter drogen en dan is het klaar voor gebruik. Wil je een groter huis, dan boor je een kamer er bij. Echt heel bijzonder!

Coober Pedy lijkt een rare naam, is het eigenlijk ook. Het is een verbastering van hetgeen Aboriginals zeggen. Het betekent ‘blanke man die onder de grond leeft’. Aboriginals begraven hun doden onder de grond en denken dan ook dat er geesten onder de grond leven. Toen ze de eerste uit de Eerste Wereldoorlog teruggekeerde soldaten uit hun ondergrondse huizen zagen komen, dachten ze dat hun doden ongekleurd waren opgestaan.

In de mijn liet ze zien hoe het vroeger gedaan werd en hoe het nu is. In basis niet eens zo heel anders behalve dat de boren iets professioneler zijn en dat er nu regels en wetten zijn waar men zich aan moet houden. Je kunt nu bijvoorbeeld geen explosieven meer in de supermarkt kopen en je moet er een certificaat voor halen dat je met explosieven om kunt gaan.

Overal rondom het stadje zijn gaten in de grond met heuveltjes er naast waar het puin is neergegooid uit de schachten. Het geeft een apart landschap. Verder is de omgeving ook vrij woestijnachtig. Kaal met hier en daar een boompje of struikje. De kleuring van de omgeving is wel prachtig. Het wordt ook de painted hills genoemd.

Een ander fenomeen waar onze gids ons naar toe bracht, is de Dog Fence of Dingo Fence. Dit is een hek van 5300km lang door een groot deel van Australie (zuidwest naar noordoost) heen ter bescherming van de schapen tegen de dingo’s. Het hek is ontstaan doordat de boeren zelf hekken gingen plaatsen. Uiteindelijk zijn deze hekken samengekomen en worden ze ook gezamenlijk onderhouden. Degene die het in Coober Pedy doet, is verantwoordelijk voor 300km hek dat hij elke week moet controleren.

De gids was zelf ook 10 jaar lang een miner geweest. Terloops vertelde hij dat hij vier huizen heeft in vier verschillende steden. Wij schatten zo in dat hij ook een keer de jackpot heeft geraakt. Maar zoals verteld werd in het museum; niemand vertelt of hij wat heeft gevonden en hoeveel. Niemand zal in Coober Pedy in dure kleren gaan lopen, mooie auto rijden of een groot huis neerzetten. Dit heeft voor een deel met de belasting te maken maar ook met de claims van de percelen.

Morgen overnachten we in The Underground Motel. Zoals de naam al zegt is dat motel onder de grond. Na het verhaal van vandaag vinden we het eigenlijk wel heel erg leuk om zelf in een kamer te slapen dat ondergronds is.