We zijn er!

Op maandag de 23e zijn we vertrokken. Alles ging ongelofelijk soepel. We waren weer voorbereid op een langdurige incheck en rijen, maar niets van dit alles. Binnen VIJF minuten stonden we al aan de andere kant van de douane ( weer geen Bart te zien, overigens).

De vluchten gingen goed, we hebben zelfs een beetje geslapen en in Zuid Afrika werden we door de douane allervriendelijkst welkom geheten. Daar kan de Amerikaanse douane nog wat van leren!

Om 11 uur ’s ochtends kwamen we aan in Klapmuts, onze eerste stek. We hebben een huisje bij een wijnmakerij die de Natte Valleij heet. Het ligt heel mooi in een grote tuin met een natuurpark bij de buren waar we ook naar toe mogen.

Na een snelle zitdouche ( er zit geen echte douche in het huisje) zijn we boodschappen gaan doen in Stellenbosch. Hier zijn de Nederlandse invloeden heel duidelijk. Dit is echt Afrikaner-gebied.  Alles staat in het Afrikaans en de meeste mensen spreken het hier ook. Helaas voor hen verstaan wij hun Engels beter………

Gisteren, de 24^e,  zijn we naar Kaap de Goede Hoop geweest. Heel ruig landschap, veel rotsen en voor ons voldoende nieuwe vogeltjes!

Bij Cape Point, oftewel het zuidelijkste puntje van de Kaap, hebben we heerlijk gegeten met uitzicht op False Baai, echt geweldig mooi.

Op onze weg terug zijn we langs Simonstown gegaan waar een kolonie Jackass Pinguïns zit. Heel bijzonder om met 28C naar pinguïns te staan kijken. Het blijven, ondanks de warmte, hele leuke beestjes.

Overal stonden langs de weg borden om te waarschuwen voor Baboons oftewel Bobbejaans. Na een dag naar die borden te hebben gekeken hadden we bedacht dat het een tourist trap was. Zo van kijk eens wij hebben wilde dieren, maar stiekem zijn ze er niet. Maar kijk aan, op de valreep troffen we een hele troep bavianen midden op de weg aan. Snel toch maar alle adviezen van de borden opgevolgd ( deuren en ramen op slot, vooral niet uit de auto gaan en niet voeren).  Totdat de apen stenen naar de auto gingen gooien hebben mooie foto’s kunnen maken en ze goed kunnen bekijken.

’s Avonds hebben we genoten van onze eerste braai onder het genot van een Zuid Afrikaans wijntje.

De zon had ondertussen die dag wel zijn best gedaan om onze lelieblanke huidjes de kleur van aardbeien yoghurt te geven, en dat was gelukt! Iedereen had rozige armen, rode neuzen en een rooie nek. Morgen toch maar zonnebrandcrème gebruiken!