En dat is VIJF!!!

3 april 2010

Vandaag is de laatste dag dat we samen zijn met Alex en Angeline. ’s Ochtends hebben we een korte wandeling over het camp gemaakt en de rest van de dag was het lekker rustig. De grote mensen deden hun administratie ( lees vogellijsten bijwerken en foto’s uitzoeken) en de kleine mensen konden lekker schoolwerk maken.

Voor de avond hebben we, als laatste ultieme poging, een night-drive geboekt. Dat boeken verliep vreemd. ’s Ochtends wilden we reserveren maar toen waren er nog maar vijf plekken over en we zijn met z’n zessen. Dus hebben alleen Alex en Angeline geboekt omdat wij de dag er na ook nog zouden kunnen. ’s Middags hebben we het voor de zekerheid nog een keertje gevraagd ( voor hetzelfde geld heeft iemand afgezegd) en na veel moeilijk kijken en 10 minuten in een onbegrijpelijke taal onderling te hebben overlegd, vond men dat wij toch ook mee mochten. Toen we ’s avonds in de wagen gingen zitten bleef er uiteindelijk een stoel over?! Je snapt het niet hè?

Van tevoren hebben we een soort weddenschap gemaakt wat we gaan zien. Gezien onze ervaring hebben we laag ingezet. Maar het is droog, dus dat is al een pluspunt ten opzichte van Addo.

De drive duurt ca. 2 uur en na 45 minuten hebben we nog steeds niets gezien. De grootste lol was eigenlijk dat je zelf met een grote schijnwerper mag schijnen. Je moet proberen de reflectie van ogen te zien. Bij de nachtdieren lichten die heel fel op in het schijnsel van de lamp.

Maar toen kwamen de dieren eindelijk los! We hebben uiteindelijk een genet (soort katachtige), een uil, twee nightjars (nachtzwaluwen), hele grappige springhare’s ( een mini-mini kangoeroe-achtig beestje), een uil, een aantal soorten kleine antilopes en………….een luipaard! Nu hebben we allevier de Groot Vijf!!!

De luipaard was op 2 a 3 meter van de auto en was dus heel goed te zien. Uiteindelijk liep hij doodgemoedereerd weg van ons, op z’n gemakkie. We vonden het weer indrukwekkend maar vooral ook leuk voor Bas, omdat hij als enige van ons nog geen luipaard had gezien.

De springhare was een heel komisch gezicht. Je ziet op afstand alleen twee oplichtende oogjes, twee gekleurde balletjes, en dan springt het beestje op en zie je stuiterballen.

Helemaal blij kwamen we terug van onze night-drive. Een perfecte manier om onze trip met Alex en Angeline af te sluiten.