Kruger-Punda Maria: in de Tropen

31 maart 2010

Vandaag rijden we van Letaba Camp naar Punda Maria Camp, helemaal in het noorden. Het is weer een aardige afstand dus we vertrekken vroeg. Ook nu is het landschap steeds heel afwisselend. Van lage bomen en struiken tot savanne of juist hele dichte begroeiing. Onderweg zien we weer grote kuddes met zebra’s, gnoe’s en giraffes.

Opeens hebben we ook twee jonge leeuwen midden op weg staan. Ze stonden ons maar aan te kijken. Toen ging er eentje liggen, zo van;” bekijk het maar. Ik lig lekker”. Maar de andere leeuw was het daar niet mee eens en gaf hem een duw met z’n kop, waarop hij toch maar op stond. Daarna liepen ze op hun dooie akkertje verder. Het is verbazingwekkend hoe snel je ze daarna niet meer ziet. Ze gaan zo snel op in de vegetatie.

Halverwege zijn we de Steenbokskeerkring gepasseerd. We zijn nu officieel in de tropen. Op de weg was zelfs een streep getrokken en ernaast een steen met de uitleg wat deze keerkring betekent.

Ons nieuwe onderkomen is weer een safari-tent (x 2). Dit keer een luxueuze uitvoering van de tent in Addo. We hebben zelfs een douche en toilet in de tent. De tenten staan op een heuvel en ze hebben een soort boardwalk naar de tent aangelegd. Weer niet slecht!

Alex en Angeline staan met hun doperwt weer op de camping. Dit keer staan ze niet dichtbij maar is het campinggedeelte helemaal aan de andere kant van het kamp.

1 april 2010

Vanochtend zijn we weer vroeg gestart met een stukje rijden rondom het camp. Naast veel vogeltjes kwamen nu ook andere bokkies tegen als een duiker, een nyala en een steenbok. De duiker en de steenbok zijn hele kleine hertachtige beestjes. Een nyala is een groot uitgevallen hert.

Wat jammer is, is dat we in Kruger geen mooi kleurtje op doen. We zijn hier nu twee weken maar zitten eigenlijk alleen maar in de auto. Je mag namelijk nergens uitstappen onderweg, behalve in de campen. Dat moeten we in Australië dan maar inhalen. Want het volgende continent komt er aan.

Bij het eten, dan is het al donker, komen er steeds nachtvlinders op onze lamp af. Het zijn joekels van beesten (vinden wij) en dat is niet rustgevend. Ze komen op het licht af, maar om nou in het pikkedonker te gaan eten is ook niet zo handig………….

’s Avonds toen we al in bed lagen hoorden we opeens geluid op onze veranda. Nadat we het buiten licht hadden aangedaan zagen we een bushbaby. Dat is een vreemd uitgevallen beestje met hele grote ogen, een soort combi van een aapje en een katachtige. Helaas schrok hij van ons en konden we geen foto nemen.

2 april 2010

Vandaag hebben we een lange tocht gepland naar het drielandenpunt. Dit punt wordt Crook’s Corner genoemd. Bij Crook’s Corner komen Zuid-Afrika, Mozambique en Zimbabwe bij elkaar. Het heet Crook’s Corner omdat hier vroeger schurken als ivoorstropers, mensensmokkelaars en wapenhandelaars verbleven. Als de politie op ze af kwamen gingen ze snel de grens over en kon niemand ze pakken. Zo konden ze een veilig onderkomen hebben.

Om bij Crook’s Corner te komen moest je de Fever Tree Loop rijden. De fever tree oftewel de koortsboom is een vreemd uit ziende boom. Het is net of hij zelf ziek is. Maar daar komt de naam niet vandaan. Vroeger werden mensen ziek als ze langs deze bomen kwamen, ze kregen koorts. Nu is duidelijk geworden dat de malariamug vooral in deze bomen zit en de mensen kregen dus vroeger malaria als ze in de buurt van deze bomen kwamen. Het zal nu wel niet meer zo zijn maar voor de zekerheid hebben we de raampjes maar dicht gehouden.

Een ander mooi fenomeen is de baobabboom. Dit zijn schitterende grote bomen met wijd uitstaande takken. De stam is heel dik en ziet er oud en versleten uit. Het staat er niet vol mee, maar in deze streek zie je ze regelmatig staan.

Ondertussen zijn we allemaal een beetje safarimoe. Al twee weken lang rijden we rondes en turen we de omgeving af. Vandaag merkten we bij allevier dat we dat een beetje zat zijn. We gaan het morgen maar eens rustig aan doen.